Wat is dat nu eigenlijk, achterhandverlamming?
Wanneer tamme ratten een dagje ouder worden kunnen ze -net zoals mensen- ouderdomskwaaltjes krijgen. Achterhandverlamming is één van die kwaaltjes die vrij vaak voorkomt, het is dus belangrijk om dit als baasje te kunnen herkennen. Een verlamde achterhand kunnen ratten (maar ook andere dieren) ook krijgen wanneer ze bijvoorbeeld door een ongeluk een beschadigde ruggenwervel krijgen. Ook zijn er meerdere andere oorzaken zoals nierfalen, daarom is het verstandig altijd even naar de dierenarts te gaan wanneer jouw ratje deze verschijnselen krijgt. Een achterhandverlamming, of ahv, houdt in dat de rat zijn of haar achterhand niet goed meer mee kan krijgen met de rest van het lichaam, doordat de spieren slapper worden. Vaak verergerd deze vorm van verlamming erg geleidelijk. In dit artikel ligt de focus op ahv op oudere leeftijd.
Hoe herken je achterhandverlamming?
Het voornaamste waardoor je (beginnende) achterhandverlamming herkent bij oudere ratten is dat hun achterpootjes soms in vreemde standen staan en niet helemaal meer mee lijken te willen gaan met de voorpoten, ze zien er dan ook letterlijk ‘verlamd’ uit. Dit zal steeds meer opvallen omdat de rat langzaam steeds meer controle verliest over de achterkant van zijn lichaam. Op den duur zal de rat met zijn pootjes gaan slepen als hij zich wilt voortbewegen. De voorpoten hebben dan erg veel kracht nodig omdat ze het hele achterlichaam mee moeten slepen.
Bij dit ratje kan je zien dat ze haar pootjes niet meer onder haar lijfje kon krijgen als ze lag, dit was de dag waarop ze werd ingeslapen (je kan ook zien dat ze erg mager was geworden)
Wat kan je doen?
Er zijn een aantal opties waardoor je ratje langer kan genieten van zijn of haar leventje:
-Zorg dat hij of zij genoeg beweging krijgt, dit zorgt dat de verlamming geremd wordt. Door de achterpootjes te helpen met bewegen (bijvoorbeeld fietsen in de lucht) zullen de spieren wat sterker worden.
-Houd daarnaast goed in de gaten of je rat nog drinkt (en goed bij het flesje of bakje kan) en eet.
– Er zijn verschillende theorieën over het extra aanbieden van Vitamines (B12) en Omega’s (3 en 6), ga hier echter niet zelf mee dokteren en vraag een knaagdierkundige dierenarts om advies.
– Natuurlijk kan je het beste even naar je dierenarts gaan, dierenartsen met kennis van knaagdieren en/of konijnen zijn vrijwel altijd bekend met deze aandoening.
Wanneer is het genoeg?
Op den duur is het leven van jouw ratje niet meer ‘ratwaardig’ en is het tijd om afscheid te nemen. Er zijn ratten die nog erg lang zichzelf zijn, goed kunnen bewegen, eten en drinken. Na verloop van tijd zal het achteruit gaan, dit kan je merken doordat ze steeds minder controle lijken te hebben over hun achterpootjes en de hele achterkant van het lichaam. Dit kan bij de ene rat nog makkelijk maanden duren, terwijl er ook gevallen bekend zijn van ratten die binnen een paar dagen al gelijk in dat laatste stadium zaten. Wanneer ze het duidelijk veel te moeilijk krijgen met het leven is het eigenlijk het ‘rat-vriendelijkste’ om ze rustig in te laten slapen bij de dierenarts. Zelf maak ik deze beslissing wanneer ze niet meer zelf kunnen eten of drinken, zichzelf niet meer schoon kunnen houden of ze duidelijk oncomfortabel worden door de verlamming.
Rattenstaartjes 