Neem ik mannetjes of vrouwtjes ratten?

Een van de eerste vragen waar je over na moet denken bij het aanschaffen van ratjes, is of je voor mannen of vrouwen wil gaan. Er zijn namelijk een aantal verschillen tussen de geslachten waar je verder meer over zal lezen. Wat belangrijk is voordat je een keuze maakt is dat er altijd uitzonderingen zijn op de regel. Verder is het niet zo dat één van de twee geslachten leuker is: het is een persoonlijke keuze.

Verschillen in uiterlijk

Op de foto zie je twee ratjes tegen elkaar aan liggen, dit is tijdens een van mijn koppelingen. Links is een vrouwtje van ongeveer 1,5 jaar. Rechts een gecastreerde man die rond de 2 jaar oud zal zijn tijdens het maken van de foto: ze zijn dus beide volwassen maar er zit een groot verschil in hun grootte en bouw. Qua bouw zijn vrouwen vaak iets slanker en ze zijn over het algemeen iets kleiner. Dit verschil wordt vaak pas duidelijk wanneer de dieren volwassen zijn: mannen worden vaak een stuk breder en zwaarder dan vrouwen. Ook hebben ze vaak een bredere kop, dit is op de foto goed te zien. De ratten op de foto zijn toevallig ook nog dezelfde kleur en tekening, zowel mannen als vrouwen kunnen alle vachtstructuren, kleuren en tekeningen hebben.

Verschillen in innerlijk

In het innerlijk, oftewel gedrag en karakter, zit tussen man en vrouw ook verschil. Zoals je al kon lezen zijn hier uitzonderingen op de regel. Over het algemeen zijn mannen, wanneer ze volwassen worden en naarmate ze ouder worden, een stuk rustiger. Ze zullen eerder rustig een plekje zoeken om te gaan liggen wanneer ze klaar zijn met rondlopen buiten het verblijf. Vrouwen zijn vaak meer aan het onderzoeken en nieuwsgieriger naar de omgeving, en daardoor net wat drukker.

Verder zitten de verschillen puur in de individuele karakters: of ze lief en tam zijn bijvoorbeeld. Hier heeft vooral de afkomst mee te maken. Ratten die al generaties worden vermeerderd zonder te kijken naar gedrag zullen minder tam zijn dan dieren die puur op karakter worden gefokt. Daarom is het belangrijk om eerst na te gaan waar je de dieren vandaan haalt.

Advertentie

Flapperigheid

Het is echt géén gezicht, een rat die flapperig is: ze is druk, springt in het rond en ze flappert met haar oren. Vrouwelijke ratjes hebben een hormonale cyclus van 5 dagen, dit houdt in dat ze eens in de 5 dagen een moment krijgen dat ze vruchtbaar zijn. Bij de een is dit beter te merken dan bij de ander. Omdat het flapperig zijn te maken heeft met de vrouwelijke cyclus en is dus iets wat enkel bij vrouwtjes ratten voorkomt. Op de dag van flapperigheid/vruchtbaarheid kan er een dekking plaatsvinden, daarbuiten niet.

Gedrag

Wanneer een ratje ‘last’ heeft van flapperigheid, zie je gelijk waar de naam vandaan komt: ze flappert heel snel met haar oren heen en weer. Daarnaast zal ze een holle rug maken en haar achterkant omhoog houden wanneer je haar aanraakt. Daarnaast zijn flapperige ratjes erg springerig en stuiteren ze soms de hele kooi door. Dit gedrag zorgt ervoor dat wanneer er een man in de buurt is, hij weet dat ze er klaar voor is. Gelukkig worden de twee verschillende geslachten normaliter niet door elkaar gehouden tenzij ze gecastreerd zijn, maar dames onderling kan je ook zien rijden wanneer er een ratje flapperig is. Dit is volkomen normaal gedrag waar je je geen zorgen over hoeft te maken.

In het onderstaande filmpje is het flapperen erg goed te zien, dit is een koppeling die ik heb gedaan met 3 damesratjes en 2 castraten (die ook al heel lang steriel waren en dus niet meer vruchtbaar). Omdat ze net de koppeling in gingen zitten ze in een dunabak en niet in een volledig ingerichte kooi. Zodra ze samen gezet werden, werd Hoshi (het zwarte japannertje) erg flapperig. Je ziet dat ze sprongetjes maakt en zodra ze neerkomt heel snel met de oren heen en weer gaat.

Help, mijn rat bijt!

“Help, mijn rat bijt! Mag ik hem bij jou brengen?”. Negen van de tien keer zijn tamme ratten die bij de vorige baasjes beten bij mij poeslief, hoe komt dat nou? Er zijn verschillende redenen waarom ratjes gaan bijten en dus ook verschillende oplossingen. Houd er rekening mee dat alle ratten een eigen karaktertje hebben en een eigen rugzakje, een rat die van oorsprong uit een dierenwinkel komt (dit is doorgaans broodfok, wat inhoudt dat ze mensen helemaal niet gewend zijn) zal zich anders ontwikkelen dan een ratje die bij een fokker opgroeit die non-stop bezig is met de socialisatie.

Angst

De meest voorkomende reden is heel simpel: angst. Wanneer je jouw ratjes net hebt geadopteerd zijn ze nog niet zo lang weg bij hun moeder, ze komen in een nieuwe omgeving met andere geurtjes én ze hebben vaak een nieuwe kooi. Al deze veranderingen hebben gewenning nodig, en dat neemt tijd in beslag. De ene rat is de andere niet: sommige ratjes gedragen zich gelijk alsof ze al maanden bij je wonen terwijl andere liever nog even de kat uit de boom kijken vanuit een veilig verstop plekje in de kooi.

Het codewoord in dit geval is geduld. Dit in combinatie met zelfvertrouwen. Uiteindelijk wint de nieuwsgierigheid het wel, wanneer je bijvoorbeeld elke ochtend een snoepje komt brengen en elke avond de kooi open zet zodat ze kunnen komen kijken. Een veilige omgeving is erg belangrijk, dit kan je bijvoorbeeld ook creëren met een knuffelzak. Zelfvertrouwen heb je ook nodig, wanneer jij met je hand naar je ratje gaat en je bent zelf angstig of twijfelt over jouw handelen, merken ze dit feilloos aan. Hierdoor kan je ratje gaan bijten. Wanneer je ze gewoon oppakt alsof er niks aan de hand is zullen ze dit op den duur ook doodnormaal vinden.

Verkeerde basisverzorging

Een te kleine kooi, geen vriendje om bij te kunnen kruipen of een dieet van enkel brood: dit zijn dingen die ik allemaal voorbij heb zien komen en allemaal redenen voor een ratje om te gaan bijten. Zie het maar zo: als de basis goed is voor een ratje zit hij beter in zijn vel. Eigenlijk net zoals bij mensen, toch? Wanneer een ratje deze basis niet krijgt zal hij zich niet lekker voelen en dit kan geuit worden in bijten, maar ook in ziekte.

Hormonen

Wanneer een rat héél veel last heeft van zijn hormonen kan het zijn dat hij gaat bijten, hij kan zijn frustratie namelijk niet kwijt en weet van gekkigheid niet meer wat hij moet doen. Vaak zie je dat deze ratjes dit uitten op hun kooigenootjes waardoor er ruzies ontstaan, maar ook tegenover mensen kan hun gedrag veranderen. De oplossing is vrij simpel: castratie. Een aantal weken na de castratie zullen de hormonen verdwijnen uit het lichaam en keert de rust terug.

Ziekte

Zoals je al kon lezen kan een ratje gaan bijten als hij zich niet lekker voelt, dus ook bij ziekte. Heb je een enorme knuffelkont die opeens begint te bijten? Overweeg dan zeker om naar de dierenarts te gaan voor een consult. Andere tekenen dat een ratje zich niet lekker voelt zijn: minder alert, apathische houding, een vacht die uitstaat (net als een egeltje) en vieze neus en ogen.

Ratten koppelen

Ratten zijn niet zomaar vriendjes als je ze bij elkaar zit, ze hebben allemaal een eigen karaktertje wat kan botsen. Hierdoor is een koppeling die op een goede manier aangepakt wordt van groot belang. Inmiddels heb ik al heel veel koppelingen gedaan (200+, gokje) en mijn ervaring is dat het koppelen van volwassen mannetjes iets uitdagender kan zijn dan vrouwtjes bij elkaar. Maar er zijn natuurlijk genoeg uitzonderingen: dominante meiden die niet willen opgeven of mannen die gelijk vriendjes met elkaar zijn.

Wanneer je nieuwe ratten uit een opvang of bij een goede fokker vandaan haalt, willen deze je bijna altijd helpen met het koppelen. Vaak willen ze het koppelen van jouw ratjes (meestal kosteloos, mits de ratjes bij hun vandaan komen) zelfs voor je doen. Dus mocht je geen ervaring hebben met koppelen, en het een beetje spannend vinden, is er altijd een oplossing! In dit artikel ga ik uitleggen hoe je het beste ratten met elkaar kan koppelen als je het toch zelf gaat doen.

undefined

Wat heb je nodig? 

Voor een goede koppeling heb je uiteraard de ratten nodig die je wilt gaan koppelen, zorg dat je geslachten niet door elkaar zet. Dus meiden bij meiden en mannen bij mannen. Indien de mannetjes zijn gecastreerd (op zijn minst 6 weken geleden) kunnen deze mannetjes wel met vrouwen worden gekoppeld. Een koppeling kan tussen een groep met 1 of meer nieuwe zijn of 1 op 1, in principe is de aanpak gewoon hetzelfde. Het beste is om qua leeftijd maximaal 4 maanden verschil aan te houden. Heb je een oudere rat dan kan je er ook voor kiezen om 2 jonge ratjes erbij te koppelen.

Daarnaast heb je een neutrale koppelkooi nodig, dus een kooi die niet het territorium is van één of meerdere van de ratjes. Het beste is om ze minimaal 24 uur aan elkaar te laten wennen voordat je überhaupt een stap verder kan. Een lage kleine hamsterkooi is goed, ze moeten elkaar niet te veel uit de weg kunnen gaan en niet kunnen klimmen. Ook is het af te raden tijdens de koppeling losloop- of knuffeltijd in te lassen. Zelf gebruik ik een duna mini voor kleine groepen (tot 6 ratten) en een duna multy voor meer ratten (zie onderstaande foto). Dit zijn fijne kooien omdat je makkelijk kan ingrijpen mocht het toch fout gaan, ze hebben namelijk een grote opening aan de bovenkant én de ratten kunnen niet klimmen of elkaar uit de weg gaan. Zorg in ieder geval dat de kooi geen geurtjes bevat van één van de ratten die je gaat koppelen, ontsmet de bak dus voordat je start.

undefined

Zorg dat je iets bij de hand hebt waarmee je de ratten uit elkaar kan halen zonder gebeten te worden voor als het fout gaat. Dit is vaak niet nodig, maar je kan maar beter voorbereid zijn. Wat je kan gebruiken is bijvoorbeeld een pollepel om de boze ratjes te scheiden. Maar probeer niet bij elk piepje in te grijpen, meestal zoeken ze het zelf wel uit, daar hoort vaak wat gepiep bij. Als je erg onzeker bent over wanneer je wel en niet moet ingrijpen zou ik aanraden de koppeling niet zelf te doen.

Het koppelen – gedrag

Vervolgens zet je de ratten in de kooi, zodat ze kennis kunnen maken. Dit doe ik met alleen een laagje bodembedekking (ecobale, hennep, back2nature) in de kooi. Vaak zijn ze de eerste 5 minuten nog bezig met kijken hoe ze er uit kunnen komen. Wanneer ze elkaar hebben gezien en wat rustiger zijn kan je voer aanbieden. Het voer kan je het beste over de bodem strooien zodat hier ook geen gevecht over kan ontstaan. Zorg dat je geen huisjes of hangmatten gebruikt tijdens de eerste stap van de koppeling!

Wanneer de haren uit gaan staan noemen we dat egelen. Dat is omdat ze elkaar voor het eerst zien en nog niet goed weten hoe ze moeten reageren, de eerste reactie kan dus egelen zijn, ‘boosheid’. Dit gebeurt bijna altijd en is niet erg, ze moeten immers gaan uitzoeken wie de baas is en zijn op dit moment elkaars concurrent. Egelen is iets wat naarmate de tijd verstrijkt in de eerste fase van de koppeling afneemt.

Op twee poten staan, doen ratten tijdens een koppeling ook vaak. Ze staan dan tegenover elkaar, kijken wie er hoger komt. Dit doen ze in de meeste gevallen wel vaker in één koppelsessie.

Op de rug leggen spreekt voor zich, ook dit kan langer duren als het onderdanige ratje zich niet wilt overgeven. Dit kan gepaard gaan met luid gepiep, ook dit is niet erg en geen reden om de ratten uit elkaar te halen. Soms blijft een rat nog lang op zijn rug liggen nadat de andere rat al weg is, ze zijn dan erg onder de indruk, maar dit is niks om je zorgen om te maken.

Wanneer mislukt een koppeling?

Door de vele ratjes uit de broodfok (fokken voor geld, waarbij geen aandacht besteed wordt aan belangrijke factoren zoals karakter en ziektes, lees er hier meer over) is het soms erg lastig om te koppelen. Het gaat dus wel eens fout, bijvoorbeeld wanneer ratten blijven doorgaan met dominant gedrag naar de andere(n) toe.

De regel luidt: als er bloed vloeit of de ratten blijven in een bolletje met elkaar vechten, moet je ze uit elkaar halen. Zeker niet bij het eerste beste piepje, want als ze eenmaal uit elkaar zijn tijdens een lastige koppeling is het moeilijker om ze opnieuw te koppelen.

Ook kan een koppeling mislukken doordat het onrustig blijft. Na 24 uur liggen ze in het beste geval bij elkaar en kan je naar de volgende stap, soms duurt het wat langer (een aantal dagen), dit is niet erg wanneer er wel vooruitgang wordt geboekt. Sommige ratjes hebben gewoon wat langer de tijd nodig om aan soortgenootjes te wennen.

Wanneer is een koppeling gelukt?

Als alle ratten minimaal 24 uur bij elkaar liggen en hier duidelijk geen problemen mee hebben, is de koppeling bíjna geslaagd. Dit kan een aantal dagen duren. Op dit moment kan je ze samen in de uiteindelijke kooi zetten, maar je kan er ook voor kiezen om eerst nog een tussenmaat te nemen qua kooi om de stap niet te groot te maken. Zorg dat je kooi goed schoon is gemaakt, zodat er geen geurtjes meer op zitten van een van de ratten. Als je ze in de kooi zet, zorg dat je nog geen huisjes neerzet, op zijn hoogst een aantal plateaus, zodat ze elkaar niet in kunnen sluiten of ruzie kunnen gaan maken over bijvoorbeeld een huisje. Op deze manier moeten ze ook bij elkaar gaan liggen. Wanneer dit goed blijft gaan kan je de kooi steeds voller hangen en zetten. Zelf doe ik elke 24 uur er iets bij, zoals een hangmat, huisje e.d. Gaat dit niet goed? Ga dan een stapje terug in het koppelproces.