Al ruim 10 jaar bezoek ik regelmatig de grootste knaagdieren- en reptielenbeurs van Nederland, omdat deze beurs óók een hal inricht voor knaagdierenliefhebbers. Veel aspecten van deze beurs vind ik absoluut niet leuk, maar toch ben ik vaak aanwezig. Ik ga jullie uitleggen waarom.
De beurs -exoknaag- wordt georganiseerd door Ter in Houten en valt zoals ik al liet weten tegelijk met de reptielenbeurs. Hij vindt plaats in april, juni, september en december, waarvan de eerste en laatste de grootsten zijn.
Wat is er dan zo erg aan?
Er is één grote hal met reptielen, amfibieën, een aantal exoten en natuurlijk (levend en dood) voederdieren. Wanneer je naar de exoknaag gaat krijg je automatisch ook entree voor dit deel van de beurs. Als je niet tegen bijvoorbeeld voederdieren kan is het niet verstandig om de reptielen hal te bekijken, ook is het altijd weer even schrikken hoe de slangen en andere reptielen gehuisvest zitten in kleine bami bakjes en dergelijke. Niet leuk om te zien en sommige dieren zijn duidelijk gestrest.
In de knaagdieren hal is het iets fijner om rond te lopen, toch staan hier veel fokkers (ook broodfokkers, wat ik hiermee bedoel zal a.s. vrijdag een blogje over online komen) die niet altijd het beste met hun dieren voor hebben en gewoon geld willen zien of zich zó inzetten voor bepaalde kleurtjes of genetische afwijkingen dat het welzijn van de dieren zelf ver te zoeken is, zoals het fuzz gen bij ratjes. Dit noemen wij de ‘grabbelbakken’ en zijn vaak lab bakken met een hoop dieren er in.
Er zijn dus veel mensen die zichzelf wel liefhebber noemen maar het welzijn van de dieren niet voorop zetten, dat vind ik nog altijd erg moeilijk om te zien.
Maar waarom ga ik dan?
Ondanks dat ik zelf onlangs ben gestopt met de opvang, run ik nog wel het Pettings rusthuis en is mijn hele netwerk aan dierenredders te vinden bij de exoknaag. Voor mij is het dus een kwestie van netwerken, maar ook laten zien dat er een alternatief is voor het kopen van dieren op een beurs, namelijk adopteren. Het geven van advies is ook een vast onderdeel wanneer je als opvang een tafel hebt gereserveerd. Hoe meer mensen open staan voor advies hoe beter de dieren het uiteindelijk zullen krijgen, en dat is natuurlijk het doel. Wat ook erg leuk is aan de beurs is dat je er voeding, speelgoed en andere attributen kan kopen voor je dieren.
Opvangen nemen dieren over het algemeen niet mee naar een beurs, tenzij vooraf gereserveerd. Omdat ze vooraf willen weten waar de dieren terecht komen. Als er dieren mee gaan voor adoptie is er dus een afspraak gemaakt met de adoptant en weet een opvang dat het nieuwe baasje goed zal zijn voor de dieren en dat er voldaan wordt aan bepaalde adoptie-eisen.
Aanwinsten!
Heen ging ik met wat spulletjes voor bevriende opvangen die een tafel hadden gereserveerd, zodat ze de spullen konden verkopen om de opvang portemonnee te vullen. Eigenlijk was ik enkel van plan wat lekkers voor mijn chinchilla’s te halen (deze heb begin oktober geadopteerd bij het Knaagspoor), maar ik verliet de beurs met 2 grote tassen vol spullen:
Knaag dingetjes voor chinchilla’s en allerlei lekkers: johannesbrood, pompoen pitjes, wortelschijfjes, erwtenvlokken en komkommerschijfjes. Dit waren dus de spulletjes die in de planning stonden.
Deze verrassing had ik samen met de volgende foto al gedeeld op de Facebook pagina van Pettings rusthuis. Ik kreeg van een naamgenootje (Vera) twee pakjes die ik 10 december pas open mag maken, die ze samen met Naomi en Lily had samen gesteld. Hoe verschrikkelijk lief is dat? Wat er in zit zal op Facebook gedeeld worden.
Daarnaast kreeg ik een tas vol hangmatjes van rattenopvang Rathalla, omdat mijn ratten gek zijn op het slopen van hangmatten. Woensdag deel ik hoe mijn mannen kooi er nu uit ziet en daar is ook duidelijk te zien dat veel hangmatjes wel een beetje aan vervanging toe zijn.
De spullen zullen goed gebruikt worden en ik ben er onwijs blij mee!
Rattenstaartjes 